Onno Crasborn

Mijn naam is Onno Crasborn. Ik ben zo’n vijftien jaar geleden begonnen met gebarentaalonderzoek. Ik had toen nog nooit een dove ontmoet, maar was via mijn studie geïnteresseerd geraakt in gebarentaal. Ik studeerde taalwetenschap, en op een dag kwam er iets over gebarentaal voorbij, waar ik meteen door gegrepen werd. Vervolgens ben ik met onderzoek begonnen in Leiden. Daar heb ik zes jaar gewerkt, maar aan het eind kon ik nog steeds niet goed communiceren in gebarentaal. In één-op-éénsituaties lukte het wel, omdat doven zich aan mij aanpasten. Maar een gesprek tussen twee doven kon ik niet goed volgen. Daarom heb ik toen besloten de tolkenopleiding te gaan doen. Na vier jaar studeren ging het steeds vlotter met gebaren. Maar het gevolg was dat ik ineens een tweede beroep had naast onderzoeker: ik was nu ook tolk geworden. Na een paar jaar onderzoek en tolken gecombineerd te hebben, werd het onderzoek steeds meer werk, en ben ik me weer helemaal op onderzoek gaan richten. Ik leid de gebarentaalonderzoeksgroep in Nijmegen, wat naast mijn eigen onderzoek onder andere inhoudt dat ik nieuwe subsidies probeer te verwerven, andere onderzoekers begeleid, en onderwijs geef.