Anja Hiddinga

Mijn naam is Anja Hiddinga. Ik werk al vele jaren bij de sociale faculteit van de Universiteit van Amsterdam als onderzoeker en docent. Mijn oorspronkelijke onderzoeksinteresse lag op het gebied van de ontwikkeling van medisch-wetenschappelijke kennis. Maar in de loop der tijd is dat veranderd. Ik ben steeds meer betrokken geraakt bij de dovengemeenschap en discussies rond gebarentaal. Dat is zo gekomen omdat mijn beide zonen doof zijn. Daardoor ging ik cursussen NGT volgen en steeds meer bestuurswerk doen dat te maken had met het dovenonderwijs en met de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal. Na een tijdje begon ik hierover ook films te maken. Documentaires en filmprojecten voor dove kinderen en kort films met gebarenpoëzie (project 'Bewogen'). Al die ervaringen hebben ertoe bijgedragen dat ik in mijn wetenschappelijk werk als onderzoeker en begeleider van studenten ook steeds meer belangstelling kreeg voor doofheid en gebarentaal. Er wordt wel van alles beweerd over de rol, de identiteit, de behoeften of de verlangens van dove mensen in onderwijs, zorg, taal cultuur, maatschappelijk leven. Maar eigenlijk is daar in Nederland nauwelijks onderzoek naar gedaan. Meer kennis is nodig en belangrijk. Die kan hopelijk bijdragen aan grotere gelijkwaardigheid van dove mensen in de horende samenleving en aan erkenning van de Nederlandse Gebarentaal.