Glossen zijn geen vertalingen maar idealiter verwijzingen naar een lexicon

De gewoonte om gebaren door enkele Nederlandse woorden ('glossen') weer te geven, wekt de indruk dat NGT-gebaren en Nederlandse woorden hetzelfde betekenen. Vaak is dat niet het geval. Het is daarom bedrieglijk om woorden te gebruiken, hoe nodig het ook is. Deze glossen zijn het best te zien als verwijzingen naar een lexicon, een woordenlijst. Daarin staat de precieze betekenis van gebaren, net als een omschrijving van de gebaarvorm in termen van fonologische parameters. Glossen die zo als koppeling tussen een corpus en een lexicon gebruikt worden, worden ID-glossen genoemd. De bedoelde betekenis van een gebaar zal altijd nader omschreven moeten worden in het corpus: in het woordenboek staan immers verschillende mogelijke betekenissen van elk woord. Zonder betekenisinformatie in het corpus is niet duidelijk wat het gebaar betekent in een specifieke zin waarin gebruikt wordt.